Świeć, słoneczko, świeć, Radość życia nieś, Co przez zimę posmutniało, Poszarzało i zgnuśniało, Na powrót do życia wskrześ.
Chyba coś od życia nam się należy, Marzymy o tym każdego dnia, A ty, słońce, dużo możesz, A szczególnie w letniej porze.
Nie zawsze kochamy to, co nam się podoba, O czym marzymy, co nam energię da, Ale to, co zapada nam prosto w serce, Gdzie swój zakątek ma.
Aby rozdmuchać jakieś uczucie, Potrzebny jest promień słońca, Wiemy to i pragniemy, Chociaż nie rozumiemy tego do końca.
Jak ważny jest promyk słońca, Jak ważny jest uśmiech i dobre słowo drugiego człowieka, Doceniamy to wszyscy, I jest to temat jak rzeka.
