Smuci się skowronek, żali się przed światem Że nie może nacieszyć się polski latem. Leciał daleko, tęsknił za krajem, a teraz chciałby śpiewać Swoim zwyczajem, a tu trzeba wysiedzieć jajka, Wykarmić pisklęta, dzień wciąż za krótki, Czasu brakuje i wciąż mu się wydaje, że on czas marnuje. To nie jest tak ptaszku malutki, że życie to ciągły śpiew Ale musi być czas na obowiązki i czasem różne smutki Pośpiewać sobie można, cicho zanucić Cieszyć się życiem nie warto się smucić Pan Bóg wie co robi, tak nam dzień ustawił Żeby każdy z nas zapracował na chleb I jeszcze trochę się zabawił. Cieszmy się życiem, słońce tak pięknie świeci, A my nauczmy się śmiać i cieszyć nawet z drobnych rzeczy Tak jak to robią małe dzieci.
