Od Bałtyku po gór szczyty leży Polska, kraj chwałą okryty. Rok 966 – pierwszy znak krzyża nad naszą ojczyzną, ziemią wrażliwą, piękną i żyzną.
Ludzie odważni, dumni i prawi, Bóg, Honor i Ojczyzna, to, co naród ten sławi. Adam Mickiewicz, Juliusz Słowacki, Henryk Sienkiewicz, Maria Konopnicka i wielu innych, co złotymi zgłoskami dzieje Polski spisali.
Polska ziemia, polski naród, kąsek nie lada jaki. Patrzą z boku sąsiedzi, jak słodko by było ich "odwiedzić", zagarnąć żyzną ziemię, rzucić na kolana.
Polskie dzieci, niech im już dłużej słońce nie świeci, Dużo już takich było, co w tych zapędach zęby połamało, a przecież nie tego się chciało.
W ciężkich chwilach Polski naród wie, gdzie szukać pomocy, w każdy dzień, a nawet w nocy, na Jasnej Górze, ciemna królowa, w jasnej koronie, szybko wyciąga ręce, gdy Polska tonie.
Na jasnym niebie przesuwa się majestatycznie sylwetka orła, pierwszy znak i nasze dziedzictwo, które woła, aby opamiętali się Ci, co jeszcze się wahają, gdzie unieść trzeba to, co w sercu mają.
