Mgły się snują nad domami Smętne dymy nie chcą się rozstać z ciepłymi kominami. Gdzieś się ulotniła radość życia, Tak potrzebna do przeżycia.
Uśpiona przyroda przytłacza ludzi. Chociaż jakiś wytrwały ptaszek tak bardzo śpiewać się trudzi. Tak nam brakuje słońca, choćby jednego promyka, Bo za jego przyczyną nie jeden smutek umyka.
Wszystko potrzebuje snu i odpoczynku, przyroda też. Wie o tym niedźwiedź, wiewiórka i jeż. Pod płytką ziemią, śpią różne cebulki w odrętwieniu, By się pobudzić do życia wiosną – w słońcu, a nawet w cieniu.
Tak ten świat jest urządzony, Że wszystko ma swoje miejsce i czas, a ten cykl jest nieunikniony. Nawet w życiu człowieka jest to zachowane. Jest wiosna, lato, jesień, zima i to jest nasze przetrwanie.
Jak to nasze życie się splata, że jest w nim trochę zimy i trochę lata. Są choroby i różne potknięcia, Ale choć byśmy nie wiadomo jak się starali, To i tak są nie do uniknięcia.
Pomimo tylu przeciwności i zmartwień bez liku, Wszyscy wiemy i powtarzamy niezbicie… "Kocham Cię Życie"
