Jak może być źle skoro tyle pięknych rzeczy jest w tle Błękit nieba, morskie fale, górskie szczyty Śpiewające ptaki, zieleń świata Na to wszystko składa się uroda naszego Świata Mamy swoje miejsce na ziemi, nasz dom Nawet gwiazdy na niebie Jedną z nich możemy nazwać swoją I mieć nadzieję, że zaopiekuje się naszą osobą I mną i tobą W czy więc problem, gdzie kryje się zło tego świata Czego nie nauczył się człowiek, przez tyle tysięcy lat Że do dzisiaj nam tego brak Jaka siła pcha człowieka do prowadzenia wojen Co każe wyciągnąć rękę po czyjąś własność? Gnębić drugiego człowieka Nie myśląc wcale o tym, co go za to czeka Czy ci co tak myślą żyć będą tysiąc lat Za to co myślą i robią upomni się kiedyś świat Czego więc nie nauczył się człowiek, że wciąż istnieje tyle zła Tyle łez i niedoli A w ostatecznym rachunku najbardziej to Przeciętnego człowieka zaboli Miejsca wystarcza do wszystkich Każdy ma możliwość i warunki by zapracować na chleb Ta ciągła chęć dominacji i decydowania o życiu I istnieniu drugiego człowieka Sprawiła, że przez te wszystkie wieki Człowiek nie nauczył się pokory I szacunku do drugiego człowieka Dlatego te ciągłe zagrożenia I niepewność jutra go czeka.
