Może to śmieszne, a może naiwne, Ale na pewno dziwne. Czy ja coś muszę?
Żyć muszę - do pewnego czasu, Ale muszę, taka nasza natura.
Trzeba zmierzyć się z przeciwnościami losu, Brać życie takie, jakie jest i nie spodziewać się kokosów.
Lepiej być mile zaskoczonym, I cieszyć się z małych rzeczy, Bo duże zdarza się albo nie, Czy Ty tego chcesz, czy też nie.
Życie pisze przedziwne scenariusze, Czasem mamy na to wpływ, A czasem robimy sami coś nieświadomie, Co rani naszą duszę.
Życie rzadko przypomina bajkę, Jest to raczej obraz, który wygląda na mozaikę. Z biegiem czasu zatracają się obrazy z życia, I nikt nie wie, co jeszcze mamy do przeżycia.
Spotykamy na naszej drodze różnych ludzi, A każdy człowiek to nowa przygoda, Jedna bardziej barwna, druga mniej, Ale to zawsze nasza droga.
Niezależnie od tego, z czym kojarzy nam się dana osoba, Należy ją obdarzyć uśmiechem i dobrym słowem, Czy jest nam obojętna, czy jest nam bardzo droga.
Co ja muszę? Muszę być człowiekiem, Który godnie chodzi po tej ziemi, Nie zaśmieca jej, nie rani, A kiedyś będzie miłym wspomnieniem w krainie cieni.
