Być polakiem to brzmi dumnie

Trudno znaleźć taki drugi kraj, Jakim jest nasza ojczyzna: Historia, ludzie, ziemia żyźna. Od niepamiętnych czasów sąsiedzi mieli zakusy, Zagarnąć piękny kraj, podporządkować sobie ludzi. Nie doceniali tego, co w polskim narodzie było od zawsze, I ciągle podziw budzi.

Od zawsze polskie matki uczyły swoje dzieci: "Kto ty jesteś, Polak mały, jaki znak twój? Orzeł Biały." To zawsze szło w parze: "Ojcze Nasz i Zdrowaś Maryja." A było wierutnym kłamstwem to, co mówili niektórzy, Że Polska jest krajem przejściowym i jest to ziemia niczyja.

Niełatwo byłoby policzyć kraje, W których za waszą wolność i naszą walczyli Polacy. Świadczą o tym polskie cmentarze i mogiły z polskimi nazwiskami, Które mówią, że Polacy są właśnie tutaj.

Polska ziemia jest opita krwią ludzi szlachetnych, patriotów, Chociaż zdarzali się zdrajcy i sprzedawczyki, Którzy dla własnej korzyści byli w stanie sprzedać własny kraj, I nie targał ich sumienia, ziemi ojczystej krzyk.

Dzisiaj mamy Polskę niepodległą, Gdzie nasz orzeł dumnie rozkłada skrzydła, A my, pod polskim niebem, spokojnie kładziemy się do snu, Aby nazajutrz, po nakreśleniu krzyża, z uśmiechem dzielić się polskim chlebem.

Image